Na het ter ziele gaan van de horecasportvereniging “Zwart Wit “ kwam al gauw de behoefte boven vanuit de Horeca om een nieuwe sportvereniging in Leeuwarden op te richten. Het idee werd geboren in de Klanderij waar onder Henk de Haan en Piet Hirsch werkzaam waren. Zij wisten Henk Harz warm te praten, die op zijn beurt de gebroeders Anne en Harry Zijlstra uit de Wynkup meekreeg. In die bar werd op 18 maart 1966 de horecasportvereniging Lions '66 officieel opgericht.
Doelstelling was om mensen die werkzaam waren in de horeca enige sportieve ontspanning te verschaffen. De initiatiefnemers waren zich er van bewust dat zich maar weinig mensen in de horecasector met sport bezig hielden. Een vrij begrijpelijke zaak. De tijd voor trainen en voetballen valt immens doorgaans samen met die waarin de kok de kelner en de barman hun brood doorgaans verdienen. Aanvankelijk lag het ook in de bedoeling om met boksen, volleybal en basketbal te starten. Deze sporten kwamen echter niet van de grond, zodat het bij voetbal is gebleven.
Vier weken na de oprichting van Lions '66 kon al starten met de zo'n veertigtal voetballers en een kleine honderd donateurs. Trainer werd Kees Dijkstra, die de horecamensen op maandag op het oude FVC veld aan de Borinastraat vele pondjes liet afvallen. De eerste tijd werd er alleen “wild”voetbal gespeeld, maar al gauw ontstond toch de wens om aan een echte competitie mee te doen en dus werd een verzoek gericht tot de FVB om toegelaten te worden tot de Zaterdag competitie. Het bestuur van de FVB weigerde dit echter. Men meende dat Lions thuis hoorde in de bedrijfsvoetbalcompetitie. Maar die competitie werd echter altijd gespeeld in de drukste periode van de horeca: de Zomer. Dus zette Lions door. Uiteindelijk kreeg Lions zijn zin. De club werd in 1968 toegelaten tot de rijen van de FVB clubs. Lions werd ingedeeld in de 3e klasse FVB en na een jaartje acclimatiseren, was het in het seizoen al raak 1969 / 1970 in de 3e klasse E FVB werd het kampioenschap al gehaald en de Lions promoveerden naar de 2e klasse FVB. Na dat eerste succes waren de Leeuwen niet meer te temmen, en er volgde meteen weer een kampioenschap in de 2e klasse, en er werd gepromoveerd naar de 1e klasse FVB.
De Lions had in die tijd domicilie op het Bisschopsrak, waar men de beschikking had over twee velden. S’zomers werd daar echter de Leeuwarder bedrijfscompetitie gespeeld. Waar de velden zo veel van te lijden hadden, dat het terrein tijdens de FVB competitie vaak moest worden afgekeurd.
Daar kwam een eind aan toen het bisschopsrak verruild werd voor het terrein aan de Marnixstraat.
Inmiddels was het oorspronkelijke karakter van de club zo veranderd, dat men nog nauwelijks kon spreken van een horeca vereniging. In wezen was Lions'66 niet meer te onderscheiden van andere amateurverenigingen. Waar men zich wel in onderscheidde was het aantal kampioenschappen en degradaties, die zich tussen 1971 en 1975 afwisselden. Maar toen kwam het jubileumjaar 1976, waarin zich 3 hoogtepunten afspeelden. Het tienjarig bestaan werd op een wijze gevierd, horecamensen waardig, de vereniging kreeg een eigen clubhuis 'De treffer “ en het kampioenschap van de eerste naar de 4e klasse KNVB. Voor de Lions aan het KNVB begon, moest eerst tegen de Zeeroben uit Harlingen gestreden worden om het kampioenschap van Friesland voor Zaterdag clubs.
Na de eerste wedstrijd leek het al een verloren zaak door een nederlaag van 3-0, maar de return werd met 3-0 gewonnen dankzij een doelpunt van Auke Rinsma in de laatste seconden van de wedstrijd. Helaas: de beslissingswedstrijd in Franeker leverde een 1-0 winst op voor Zeeroben en het kampioenschap ging naar de oude zeunen. Daarna is Lions nooit meer zo hoog geklommen. Het eerste jaar in de 4e klasse KNVB was ook meteen het laatste en in 1980 daalde men zelfs verder af, naar de 2e klasse FVB . En dat ondanks het feit dat de club inmiddels Goiko Kuzmanovic, voordien een opvallende speler van Cambuur, als trainer had weten te strikken. Hij kon het ebbende tij echter niet keren, zelfs niet als speler/trainer in het seizoen 1979/1980, toen de duikeling naar de 2e klasse werd gemaakt. De club promoveerde het jaar daarop haast volgens een traditie wel weer terug naar de 1e klasse, maar een seizoen later was men toch weer terug in de 1e klasse, om daar ditmaal een reeks van jaren te blijven. In het seizoen 1990 /1991 werd eindelijk dankzij een tweede plaats in de eindrangschikking weer promotie naar de 1e klasse FVB afgedwongen. Opnieuw was degradatie meteen daarop weer een feit. Seizoen 2001-2002 werd net geen promotie afgedwongen tegen het altijd lastige Tollebeek, uit werd met 2-1 verloren en thuis werd het in de laatste minuut 2-2 en zo promoveerde niet Lions'66 maar Tollebeek. Het seizoen hierna kwam daar verandering in seizoen, 2002-2003 werd weer nacompetitie afgedwongen en nu was het wel raak, tegenstander was Be Quik GR. In Groningen werd het 1-0 door Jacinto de Bruin en thuis werd ook vrij gemakkelijk gewonnen (2-1) en word er gepromoveerd naar de 6e klasse.
